Ένα ταξίδι στο άγνωστο που μοιάζει βγαλμένο από ταινία
Φανταστείτε για λίγο ένα τεράστιο διαστημόπλοιο, τόσο μεγάλο που θυμίζει πλωτή πόλη, να ξεκινά ένα ταξίδι που δεν θα τελειώσει ποτέ για όσους βρίσκονται μέσα. Ένα ταξίδι 400 χρόνων προς το πιο κοντινό μας πιθανώς κατοικήσιμο αστρικό σύστημα. Ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, σωστά; Κι όμως, το Project Hyperion παρουσίασε φέτος μια πρόταση που έχει ενθουσιάσει τους λάτρεις του διαστήματος: το διαστημόπλοιο Chrysalis.
Ένα γιγαντιαίο σκάφος που χωράει μια ολόκληρη κοινωνία
Το Chrysalis δεν είναι ένα «απλό» σκάφος. Με μήκος 58 χιλιομέτρων, θα μπορούσε να μεταφέρει μέχρι και 2.400 ανθρώπους σε μια αποστολή χωρίς επιστροφή προς τον Εγγύτατο Κενταύρου b. Μιλάμε για ένα ταξίδι προς τον πλησιέστερο εξωπλανήτη που ίσως μοιάζει με τη Γη, σε απόσταση 40 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Για να φτάσουν εκεί, οι επιβάτες θα χρειαστεί να περάσουν τέσσερις ολόκληρους αιώνες μέσα στο ίδιο σκάφος.
Ένα σπίτι που μεγαλώνει μαζί με τις γενιές
Επειδή κανένας από τους αρχικούς επιβάτες δεν θα ζήσει για να δει τον προορισμό, το Chrysalis έχει σχεδιαστεί για διαγενεακή διαβίωση. Στην ουσία, είναι μια πλωτή—ή μάλλον διαστημική—κοινότητα που θα γεννάει και θα μεγαλώνει τους μελλοντικούς κατοίκους του εξωπλανήτη. Ο σχεδιασμός του θυμίζει «ματριόσκα», με στρώματα που περιλαμβάνουν σπίτια, καλλιέργειες τροφής, εργαστήρια, αποθήκες και χώρους αναψυχής.
Πώς θα λειτουργεί αυτή η τεχνητή «πόλη στο διάστημα»
Για να στηρίξει τη ζωή για τέσσερις αιώνες, το σκάφος θα βασίζεται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες σύντηξης. Αυτοί οι αντιδραστήρες δεν είναι κάτι που υπάρχει ήδη σε λειτουργική μορφή στη Γη, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι στο μέλλον μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Η τεχνητή βαρύτητα θα δημιουργείται από την περιστροφή του σκάφους, ώστε οι επιβάτες να μην περνούν τη ζωή τους αιωρούμενοι.
Οι εσωτερικοί χώροι που θυμίζουν μικρή Γη
Στο κέντρο θα βρίσκεται ο πυρήνας με τον εξοπλισμό επικοινωνίας και το μικρότερο σκάφος που θα μεταφέρει τους ανθρώπους στην επιφάνεια του εξωπλανήτη. Γύρω του θα υπάρχουν στρώματα αφιερωμένα στην παραγωγή τροφής, κοινόχρηστους χώρους, κατοικίες, εργοστάσια και αποθήκες. Με λίγα λόγια, ένα πλήρες οικοσύστημα που θα προσπαθεί να αναπαράγει τη ζωή όπως την ξέρουμε.
Σκληρές δοκιμές πριν την επιβίβαση
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά – αλλά και τρομακτικά – στοιχεία του σχεδίου είναι ότι προτείνεται οι πρώτες γενιές να ζήσουν για 70 με 80 χρόνια στην Ανταρκτική. Σκοπός; Να δοκιμαστεί η ψυχική τους αντοχή στη μόνιμη απομόνωση. Αν τα καταφέρουν εκεί, ίσως τα καταφέρουν και στο διάστημα όπου δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Ποιος θα παίρνει τις αποφάσεις σε ένα τέτοιο ταξίδι
Οι σχεδιαστές του Chrysalis σκέφτηκαν και τη διακυβέρνηση. Η πρόταση λέει ότι μια ομάδα ανθρώπων θα πρέπει να συνεργάζεται με εξελιγμένη τεχνητή νοημοσύνη. Η AI θα λειτουργεί ως σύμβουλος, θα αναλύει δεδομένα, θα προβλέπει κινδύνους και θα βοηθά στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την επιβίωση ολόκληρης της κοινότητας. Ναι, μιλάμε για μια κοινωνία όπου η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι συνδιαχειριστής των πάντων.
Ένας σχεδιασμός που δεν είναι εφικτός σήμερα, αλλά…
Όσο εντυπωσιακό κι αν ακούγεται, το Chrysalis είναι προς το παρόν ένα θεωρητικό σενάριο. Πολλά από τα τεχνολογικά κομμάτια του δεν υπάρχουν ακόμη. Οι αντιδραστήρες σύντηξης βρίσκονται ακόμα σε πειραματικό στάδιο, η τεχνητή βαρύτητα παραμένει θεωρητική και η μακροχρόνια διαγενεακή διαβίωση στο διάστημα είναι εντελώς ανεξερεύνητη.
Γιατί όμως έχει τόση σημασία μια τέτοια ιδέα;
Παρότι δεν μπορούμε σήμερα να χτίσουμε ένα Chrysalis, τέτοια projects βοηθούν τους επιστήμονες να φανταστούν τι θα χρειαστεί η ανθρωπότητα στο μέλλον. Κάθε θεωρητικό μοντέλο προσθέτει ένα μικρό κομμάτι γνώσης στο παζλ της διαστημικής εξερεύνησης. Ίσως χρειαστούν δεκαετίες ή αιώνες, αλλά κάπως έτσι ξεκινά κάθε μεγάλη ιδέα: από ένα πείραμα σκέψης που κάποιος τόλμησε να σχεδιάσει.
Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον μας;
Το Chrysalis μας θυμίζει ότι το ανθρώπινο είδος πάντα θα κοιτάζει πέρα από τον ορίζοντα. Ίσως μια μέρα κάποιοι απόγονοί μας ξεκινήσουν πραγματικά ένα ταξίδι 400 ετών, αφήνοντας πίσω όσα ξέρουμε για να φτάσουν σε έναν νέο κόσμο. Και όταν αυτό συμβεί, το πρώτο σχέδιο θα έχει ξεκινήσει από κάπου εδώ—σε μια απλή ματιά στο μέλλον μέσα από ένα υποθετικό, αλλά καθόλου αδιάφορο, σενάριο.
