Πώς η παρουσία ενός σκύλου μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών
Η σχέση ενός παιδιού με έναν σκύλο μπορεί να είναι κάτι πραγματικά μοναδικό. Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν πως ένα κατοικίδιο στο σπίτι βοηθά τα παιδιά να μάθουν την αγάπη, την ευθύνη και την ενσυναίσθηση. Όμως, έχετε αναρωτηθεί ποτέ: Μπορεί ο σκύλος να έχει αρνητική επιρροή στη ζωή των παιδιών; Η απάντηση δεν είναι πάντα τόσο απλή όσο φαίνεται.
Η μαγική πλευρά της σχέσης παιδιού και σκύλου
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι σκύλοι φέρνουν χαρά, γέλιο και ζεστασιά στο σπίτι. Ένα παιδί που μεγαλώνει δίπλα σε έναν σκύλο μαθαίνει από νωρίς τι σημαίνει φροντίδα και υπευθυνότητα. Ο σκύλος μπορεί να γίνει ο πρώτος του “κολλητός”, ο σύντροφος στα παιχνίδια και ο προστάτης του σε δύσκολες στιγμές.
Πολλές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με σκύλο έχουν λιγότερο άγχος και αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια. Επίσης, αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες πιο εύκολα, αφού ο σκύλος γίνεται αφορμή για επικοινωνία, παιχνίδι και κοινές δραστηριότητες.
Οι πιθανοί κίνδυνοι που συχνά αγνοούμε
Ας μην ωραιοποιούμε τα πάντα. Ναι, τα σκυλιά είναι υπέροχα, αλλά δεν παύουν να είναι ζώα με ένστικτα. Αν ένα παιδί δεν μάθει πώς να συμπεριφέρεται σωστά σε έναν σκύλο, υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί κάποιο ατύχημα — από ένα απλό γαύγισμα που θα το τρομάξει, μέχρι ένα δάγκωμα.
Επιπλέον, ορισμένα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν αλλεργίες στο τρίχωμα ή στο σάλιο του σκύλου, κάτι που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας, ειδικά σε μικρές ηλικίες. Οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί και να παρατηρούν αν υπάρχουν σημάδια όπως φτέρνισμα, ερεθισμοί ή δυσκολία στην αναπνοή.
Η σημασία της σωστής εκπαίδευσης – και για τον σκύλο και για το παιδί
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πολλοί παραβλέπουν είναι η εκπαίδευση. Δεν αρκεί να αγαπάμε τα ζώα – πρέπει και να τα κατανοούμε. Ένας σκύλος που δεν έχει εκπαιδευτεί σωστά μπορεί να παρουσιάσει απρόβλεπτη συμπεριφορά. Το ίδιο ισχύει και για το παιδί. Πρέπει να μάθει ότι ο σκύλος δεν είναι παιχνίδι, αλλά ζωντανό πλάσμα που έχει ανάγκες, όρια και συναισθήματα.
Διδάξτε το παιδί να μην τραβά την ουρά ή τα αυτιά του σκύλου, να μην τον ενοχλεί όταν τρώει ή ξεκουράζεται, και να αναγνωρίζει τα σημάδια ενόχλησης. Από την άλλη, ο σκύλος χρειάζεται θετική ενίσχυση, όρια και ασφάλεια ώστε να αισθάνεται ήρεμος κοντά στο παιδί.
Όταν ο σκύλος βοηθά στην ανάπτυξη του παιδιού
Πέρα από τη συναισθηματική σύνδεση, η παρουσία ενός σκύλου μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού. Μαθαίνει να νοιάζεται για κάποιον άλλον, να τηρεί πρόγραμμα (βόλτες, φαγητό, παιχνίδι) και να κατανοεί την έννοια της ευθύνης.
Ακόμα και σε περιπτώσεις παιδιών με δυσκολίες επικοινωνίας ή συναισθηματικά θέματα, η ύπαρξη ενός κατοικίδιου μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά. Οι σκύλοι έχουν την απίστευτη ικανότητα να “αισθάνονται” τη διάθεση του ανθρώπου και να του προσφέρουν παρηγοριά χωρίς λόγια.
Πότε η παρουσία ενός σκύλου μπορεί να μην είναι η κατάλληλη επιλογή
Υπάρχουν, ωστόσο, περιπτώσεις όπου η απόκτηση σκύλου ίσως να μην είναι ιδανική. Αν η οικογένεια δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί ή αν το παιδί είναι πολύ μικρό, ο σκύλος μπορεί να βιώσει παραμέληση ή ένταση. Επίσης, οι υπερκινητικές ή φοβικές συμπεριφορές του παιδιού μπορεί να αγχώσουν το ζώο, προκαλώντας αλληλεπιδράσεις που δεν είναι ασφαλείς.
Είναι σημαντικό να επιλέγεται η κατάλληλη ράτσα, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ηλικία του παιδιού. Κάθε σκύλος έχει τις δικές του ανάγκες και ενέργεια — άλλοι είναι πιο παιχνιδιάρηδες, άλλοι πιο ήρεμοι. Ένας επαγγελματίας εκπαιδευτής ή κτηνίατρος μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη επιλογή.
Τι πρέπει να θυμούνται οι γονείς
Ο σκύλος μπορεί να γίνει ένας πολύτιμος φίλος και δάσκαλος για το παιδί, αλλά η ασφάλεια και η ισορροπία εξαρτώνται πάντα από τη στάση των γονιών. Εσείς είστε το παράδειγμα που θα ακολουθήσει το παιδί: αν δείχνετε αγάπη, σεβασμό και υπευθυνότητα προς το ζώο, το ίδιο θα κάνει κι εκείνο.
Αντίθετα, αν βλέπει φωνές, πίεση ή αδιαφορία, τότε μαθαίνει λάθος συμπεριφορές. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια σχέση βασισμένη στην αγάπη, την κατανόηση και τον αμοιβαίο σεβασμό.
Μπορεί λοιπόν ο σκύλος να έχει αρνητική επιρροή στη ζωή των παιδιών;
Η απάντηση είναι πως εξαρτάται. Ο σκύλος από μόνος του δεν είναι ποτέ “αρνητική επιρροή”. Όλα κρίνονται από τον τρόπο που τον εντάσσουμε στην οικογένεια, από το πόσο τον φροντίζουμε και από το πώς μαθαίνουμε στα παιδιά να συμβιώνουν μαζί του.
Όταν υπάρχει αγάπη, εκπαίδευση και επίγνωση, η σχέση αυτή μπορεί να είναι μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες που θα κρατήσει για πάντα.
