Τι είναι το phubbing και γιατί καταστρέφει τις σχέσεις
Έχετε βγει ραντεβού και ο σύντροφός σας κοιτάζει συνεχώς το κινητό; Σας έχει τύχει να μιλάτε και εκείνος να σκρολάρει στο Instagram; Αν ναι, τότε έχετε γνωρίσει το «phubbing» — τη νέα μάστιγα των σχέσεων στην εποχή των smartphones.
Ο όρος προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων phone (τηλέφωνο) και snubbing (αγνοώ). Με απλά λόγια, σημαίνει το να αγνοείς το άτομο που έχεις απέναντί σου για να ασχοληθείς με το κινητό σου. Μια συνήθεια που έχει γίνει τόσο φυσιολογική, που συχνά δεν συνειδητοποιούμε καν ότι την κάνουμε.
Η καθημερινότητα του phubbing: όταν το κινητό μπαίνει τρίτο πρόσωπο στη σχέση
Φανταστείτε ένα ζευγάρι στο εστιατόριο. Αντί να κοιτάζονται στα μάτια, κοιτάζουν τις οθόνες τους. Κάποιος τσεκάρει ειδοποιήσεις, άλλος απαντάει σε μηνύματα. Μπορεί να φαίνεται αθώο, όμως πίσω από αυτή τη συνήθεια κρύβεται κάτι βαθύτερο: η απομάκρυνση.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Θετικής Ψυχολογίας, το phubbing έχει γίνει βασικό πρόβλημα στις σύγχρονες σχέσεις. Οι άνθρωποι χάνουν την επαφή τους, όχι γιατί δεν αγαπιούνται, αλλά γιατί η προσοχή τους έχει στραφεί αλλού — σε μια φωτεινή οθόνη που υπόσχεται άμεση ικανοποίηση.
Τι λένε οι επιστήμονες για το phubbing στις σχέσεις
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου Baylor στο Τέξας αποκάλυψε κάτι ανησυχητικό: τα ζευγάρια που ασχολούνται συχνά με το κινητό τους την ώρα που είναι μαζί, βιώνουν περισσότερες συγκρούσεις και λιγότερη ικανοποίηση από τη σχέση.
Η έρευνα έδειξε ότι το phubbing δημιουργεί συναισθήματα απόρριψης και μειώνει την αίσθηση εγγύτητας. Ο σύντροφος που αγνοείται αρχίζει να νιώθει ότι δεν είναι σημαντικός, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αποξένωση και τελικά σε χωρισμό.
Ακόμα πιο σοκαριστικό είναι το συμπέρασμα του Πανεπιστημίου του Κεντ: μόνο η παρουσία ενός κινητού στο τραπέζι, ακόμα κι αν δεν το χρησιμοποιούμε, αρκεί για να μειώσει την εμπιστοσύνη και τη συναισθηματική σύνδεση.
Πώς το phubbing επηρεάζει την ψυχολογία μας
Το να βλέπεις τον άνθρωπό σου να προτιμά την οθόνη του μπορεί να είναι απογοητευτικό. Νιώθεις ότι δεν αξίζεις την προσοχή του, ότι κάτι άλλο έχει προτεραιότητα. Και αυτή η αίσθηση, αν συνεχιστεί, μπορεί να δημιουργήσει έντονο άγχος και ανασφάλεια.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, το συνεχές phubbing μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, θλίψη και απομόνωση. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί άνθρωποι που βιώνουν αυτή τη συμπεριφορά αρχίζουν να αμφιβάλλουν για τη σχέση τους ή να αποσύρονται συναισθηματικά.
Όταν το phubbing γίνεται συνήθεια και μέσα στο σπίτι
Δεν είναι μόνο οι ρομαντικές σχέσεις που πλήττονται. Το φαινόμενο αυτό αγγίζει και τις οικογένειες. Πόσες φορές βλέπουμε γονείς να είναι βυθισμένοι στο κινητό, ενώ το παιδί τους ζητά προσοχή;
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιδιά μαθαίνουν με το παράδειγμα. Όταν βλέπουν ότι η προσοχή των γονιών τους είναι στραμμένη στο κινητό, αρχίζουν κι εκείνα να κάνουν το ίδιο. Έτσι χάνεται η επικοινωνία, η ζεστασιά, οι μικρές στιγμές που δημιουργούν δεσμούς.
Πώς να σταματήσετε το phubbing στη σχέση σας
Δεν χρειάζεται να πετάξετε το κινητό για να σώσετε τη σχέση σας. Αρκεί να θέσετε όρια. Για παράδειγμα:
- 
Κλείστε το κινητό όταν τρώτε μαζί ή όταν συζητάτε.
 - 
Ορίστε συγκεκριμένες ώρες μέσα στην ημέρα χωρίς οθόνες.
 - 
Μιλήστε ανοιχτά για το πώς σας κάνει να νιώθετε όταν ο άλλος σας αγνοεί λόγω του κινητού.
 - 
Αν νιώθετε εξάρτηση, δοκιμάστε να μειώσετε σταδιακά τη χρήση των social media.
 
Το σημαντικό είναι να ξαναμάθετε να είστε παρόντες — πραγματικά. Να ακούτε, να κοιτάζετε, να συμμετέχετε. Το κινητό δεν πρέπει να παίρνει τη θέση του συντρόφου, της παρέας ή της οικογένειας.
Η τεχνολογία μάς φέρνει κοντά, αλλά και μας απομακρύνει
Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να αγαπάμε την τεχνολογία — μας έχει δώσει τόσα πολλά. Όμως όταν αφήνουμε τις οθόνες να αντικαθιστούν τις ανθρώπινες σχέσεις, κάτι μέσα μας αρχίζει να σπάει.
Το phubbing δεν είναι απλώς κακή συνήθεια. Είναι σημάδι ότι έχουμε ξεχάσει πώς να συνδεόμαστε πραγματικά. Αν θέλουμε οι σχέσεις μας να ανθίσουν, πρέπει να κοιτάξουμε ξανά στα μάτια αυτούς που αγαπάμε — και όχι την οθόνη που λάμπει ανάμεσά μας.
									 
					











