Ποιος είπε ότι η επιστήμη είναι βαρετή; Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα ότι το νερό καρύδας μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλεβίως και πως η Μόνα Λίζα είχε φρύδια. Αυτός ο κόσμος δεν θα σταματήσει ποτέ να μας εκπλήσσει και το αποδεικνύει σχεδόν καθημερινά.
Όσο και να στριφογυρνάς στο κρεβάτι, όσους ανθρώπους κι αν συγχωρήσεις, όσες συγγνώμες κι αν ζητήσεις, ο ύπνος σου χαμογελάει ειρωνικά κι απομακρύνεται. Από εκείνα τα βράδια που το σώμα ζητάει απεγνωσμένα να ξεκουραστεί αλλά το μυαλό αρνείται κατηγορηματικά. Οι ανάσες βαριές. Οι αναστεναγμοί ίσως να είναι και περισσότεροι. Το μόνο που διακόπτει τη βραδινή σιγή είναι ο δυνατός χτύπος της καρδιάς.
Η Ζακλίν Ντε Ρομιγί, η μεγάλη Γαλλίδα ελληνίστρια, έφυγε από τη ζωή το 2010 πλήρης ημερών, αφήνοντας πίσω της ένα πλουσιότατο και σημαντικότατο έργο, και για μας τους Έλληνες ιδιαιτέρως τιμητικό.
Ενώ κανένας δεν θέλει να αγοράζει πράγματα χωρίς την θέλησή του, είναι μια κοινή εμπειρία για πολλούς. Για μερικούς άτυχους, τα τηλεφωνήματα τηλεμάρκετιγκ είναι συχνά και ανελέητα και μερικές φορές οι αποδέκτες τέτοιων αγορών πέφτουν θύματα οικονομικής απάτης.
Εάν οι απόγονοι των αρχαίων μύθων ζούσαν σήμερα ανάμεσά μας, τότε θα έμοιαζαν σαν τους «Reindeer Herders» .
Μια θεραπεύτρια αγκαλιάς μιλά για το ασυνήθιστο επάγγελμά της, αποκαλύπτοντας αναρίθμητοι πελάτες πληρώνουν έως και 1.300 δολάρια για το προνόμιο να την κρατούν στην αγκαλιά τους.
Και μπορούν να σου κρατήσουν το χέρι. Να σε ακούσουν. Να σε καταλάβουν καλύτερα από άλλους. Να σου μιλήσουν. Να αντέξουν το φορτίο που κουβαλάς. Αρκεί να σε κοιτάξουν και ξέρουν ότι κάτι συμβαίνει. Και ξέρουν πως να διαχειριστούν τις σιωπές σου, το κλάμα σου, το θυμό σου. Έχει ματώσει η ψυχή τους με τα αγκάθια του πόνου κι αφού τα έβγαλαν ένα ένα με τα δάκρυα να τρέχουν βροχή είναι εδώ και ατάραχοι στέκονται και συνομιλούν μαζί σου. Επειδή κάποτε βρέθηκαν στην ίδια θέση με σένα. Επειδή τους βρήκε μια στεναχώρια μεγάλη κι αβάσταχτη. Επειδή δεν υπήρχε κανείς κι…
Ο Θεός είναι ο καλύτερος γιατρός, και η Προσευχή το καλύτερο φάρμακο!
Διαφορετικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το χρώμα και τη φαντασία τους για να αναδημιουργήσουν έργα τέχνης με ανθρώπινα σώματα και λίγο χρώμα.
Νομίζετε ότι με ένα παιδί θα κρατήσετε τους άντρες! μου είπε η μαία επειδή ήμουν μόνη μου όταν γέννησα
“Στη ζωή δεν υπάρχει λόγος να χάνει κανείς το θάρρος,” δήλωσε παλαιότερα η Παρασκευή Κουτσαΐδη, η οποία αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα ανθεκτικότητας. Η Παρασκευή, που είναι μόλις 18 ετών, γεννήθηκε τυφλή λόγω συγγενούς γλαύκωματος και ανιριδίας, μια σπάνια κατάσταση όπου απουσιάζει η ίριδα, το χρωματιστό τμήμα του ματιού. Παρόλα αυτά, αποφάσισε να αντιμετωπίσει τη ζωή με αποφασιστικότητα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Γ’ Λυκείου, διάβασε όλα τα μαθήματά της σε γραφή Braille και αρίστευσε στις εξετάσεις, κατακτώντας τη θέση της στο Πανεπιστήμιο με μέσο όρο 19,9. Παρά την πρόκληση, η Παρασκευή έχει σαφείς στόχους για το μέλλον της.…
Η μάχη ζωής που έδωσε ο Μάρκος Λεζές, τον έκανε πιο δυνατό και σήμερα χαμογελάει ξανά έχοντας νικήσει τον καρκίνο!
Το 1965 ο Marcos Rodriguez Pantoja εντοπίστηκε σε μια σπηλιά την οποία μοιραζόταν με μια αγέλη λύκων με την οποία ζούσε επί 12 χρόνια.
Η ματιά του δικαστή έπεσε πάνω στον άστεγο άνδρα που κατηγορείτο ότι κοιμόταν δίπλα σε ένα κτίριο γραφείων στο κέντρο της Ουάσιγκτον.
Mε αφορμή μια δήλωση του Ερντογάν, όπου μεταξύ άλλων τα εδάφη της Ελλάδας τα ανάφερε ως «εδάφη γκιαούρηδων«, ας θυμηθούμε ένα παλιό άρθρο του Βαχίτ Τουρσούμ. Είναι Ελληνόφωνος μουσουλμάνος από τον Πόντο, ο οποίος αναζήτησε στην Ελλάδα τις ρίζες του.
«Επιτρέψτε μου πρώτα να σας εξηγήσω πως είναι εμφανισιακά ο υπεύθυνος του καταστήματος μας. Έχει ύψος σχεδόν δυο μέτρα, σκληρό πρόσωπο και σπάνια τον βλέπεις να χαμογελάει. Κάποιος που δεν τον ξέρει, το πιθανότερο είναι να τρομάξει μόλις τον δει. Αλλά αν τον γνωρίσει καλύτερα θα καταλάβει ότι πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ καλό παιδί.
Από το υπόγειο της πλατείας Βάθη και την απόλυτη φτώχεια μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αλλοιώσει τη ζωή της – Παραμένει πάντα ερωτευμένη με τον άντρα της και καμαρώνει τα παιδιά της.
Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει… Αγριεύει και ξεχνάει…
Γιαγιά! μια σπουδαία και σημαντική παρουσία στην ζωή όλων μας! Είναι αυτή η οποία μας κάνει όλα τα χατίρια και έχει έναν μοναδικό τρόπο να μας παρηγορεί όταν κάτι μας στεναχωρεί. Είναι η αγκαλιά της τόσο ζεστή όσο των γονέων, η υπομονή της ανεξάντλητη και ο χρόνος δεν υπάρχει όταν βρισκόμαστε μαζί της, διότι εμείς είμαστε όλος ο κόσμος της.
«Τώρα έχεις τα παιδιά σου να κοιτάξεις.» «Τα παιδιά σου πάνω απ΄όλα.» «Κοίτα μην μπλέξεις με κανέναν και τον βάλεις μέσα στο σπίτι. Τόσα ακούμε.» «Τα παιδιά/το παιδί θα στο κρατάω μόνο για να δουλεύεις. Μην ακούσω για σχέσεις και γkόμενους. Να με ξεχάσεις» λένε όταν χωρίζεις.
