Κόμπλεξ: Τι σημαίνει στ’ αλήθεια και πώς μας επηρεάζει στην καθημερινότητα
Μήπως τελικά όλοι έχουμε ένα «κόμπλεξ»;
Σου έχει τύχει να ακούσεις κάποιον να λέει «αυτός έχει κόμπλεξ!» και να χαμογελάσεις; Δεν είσαι ο μόνος. Η λέξη «κόμπλεξ» χρησιμοποιείται συνέχεια στην καθημερινότητά μας, όμως λίγοι ξέρουν τι σημαίνει πραγματικά. Στα ελληνικά, το λέμε “ψυχικό σύμπλεγμα”, και παρότι ακούγεται βαρύ, δεν είναι πάντα αρνητικό. Ή μήπως είναι;
Πώς ξεκινούν αυτά τα “ψυχολογικά κολλήματα”
Στην ουσία, ένα κόμπλεξ ξεκινά από κάτι που μας έχει πειράξει βαθιά – συνήθως από την παιδική ηλικία. Ένα σχόλιο, μια απόρριψη, ένας παραμελημένος έπαινος. Αυτά μένουν μέσα μας και μεγαλώνουν μαζί μας. Κι όσο περνάει ο καιρός, αντί να ξεθωριάζουν, γίνονται φίλτρα μέσα από τα οποία βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Για παράδειγμα, αν κάποιος ένιωθε ότι δεν ήταν αρκετά όμορφος στο σχολείο, μπορεί να κουβαλά αυτό το κόμπλεξ και στην ενήλικη ζωή, προσπαθώντας συνέχεια να αποδείξει το αντίθετο – ή να αποφεύγει καταστάσεις που τον εκθέτουν.
Πώς καταλαβαίνεις αν έχεις κι εσύ κάποιο κόμπλεξ
Δεν χρειάζεται να είσαι ψυχολόγος για να το καταλάβεις. Μερικά σημάδια είναι ξεκάθαρα:
-
Υπερβολική αντίδραση σε σχόλια
-
Φόβος της κριτικής
-
Ανάγκη για συνεχή επιβεβαίωση
-
Ζήλια ή ανταγωνιστικότητα χωρίς λόγο
-
Υποτίμηση άλλων για να νιώσεις καλύτερα
Αν διαβάζοντάς τα αυτά νιώθεις ότι κάπου “σε πιάνει”, μην ανησυχείς. Είναι πολύ πιο συνηθισμένο απ’ όσο νομίζεις.
Διάσημοι που παραδέχτηκαν ανοιχτά τις ανασφάλειές τους
Δεν είναι μόνο οι “κοινοί θνητοί” που παλεύουν με τα κόμπλεξ. Πολλοί celebrities έχουν μιλήσει ανοιχτά για τις ανασφάλειές τους και μάλιστα αυτό τους έφερε πιο κοντά στο κοινό τους.
Η Αντζελίνα Τζολί έχει πει ότι για χρόνια ένιωθε ότι δεν άξιζε την προσοχή και την αγάπη που λάμβανε. Ο Τζάστιν Μπίμπερ αποκάλυψε ότι πάλευε με την αυτοεικόνα του και τον φόβο της απόρριψης. Και ο Ράιαν Ρέινολντς έχει παραδεχτεί πως έχει έντονο άγχος για το πώς τον βλέπουν οι άλλοι.
Κοινό χαρακτηριστικό; Όλοι κατάφεραν να “αγκαλιάσουν” τις ανασφάλειές τους και να τις μετατρέψουν σε δύναμη.
Το κόμπλεξ δεν είναι προσβολή — είναι ευκαιρία
Στην Ελλάδα συχνά χρησιμοποιούμε τον όρο “κόμπλεξ” για να μειώσουμε κάποιον. Όμως, στην πραγματικότητα, το να αναγνωρίζεις ότι έχεις ένα σύμπλεγμα σημαίνει ότι έχεις επίγνωση του εαυτού σου. Και αυτό είναι το πρώτο βήμα για να το ξεπεράσεις.
Το να έχεις κόμπλεξ δεν σημαίνει ότι “κάτι δεν πάει καλά με σένα”. Σημαίνει απλά ότι έχεις πληγές που δεν έχουν κλείσει ακόμα. Κι όπως κάθε πληγή, θέλει φροντίδα — όχι ντροπή.
Πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς να το κρύβεις κάτω απ’ το χαλί
Αν αναγνωρίζεις κάτι στον εαυτό σου και νιώθεις ότι ήρθε η ώρα να το δουλέψεις, υπάρχουν τρόποι. Και όχι, δεν χρειάζεται πάντα ψυχοθεραπεία (αν και σίγουρα βοηθά):
-
Μίλα με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι.
-
Γράψε τι νιώθεις, ειδικά όταν σε ενοχλεί κάτι.
-
Δες τον εαυτό σου με καλοσύνη, όχι με αυστηρότητα.
-
Δώσε στον εαυτό σου χρόνο. Οι αλλαγές δεν γίνονται σε μια μέρα.
Όταν το κόμπλεξ γίνεται… στυλ
Αξίζει να πούμε ότι πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους να μετατρέπουν τα κόμπλεξ τους σε lifestyle. Ένας άνθρωπος που ένιωθε πάντα «λίγος», γίνεται υπερβολικά φιλόδοξος. Μια γυναίκα που ένιωθε “αόρατη”, μετατρέπεται σε fashion icon. Δεν είναι απαραίτητα κακό – αν αυτό γίνεται συνειδητά.
Αλλά όταν προσπαθείς να “καλύψεις” κάτι με εξωτερικά μέσα χωρίς να το δουλεύεις εσωτερικά, τότε το πρόβλημα δεν φεύγει. Απλώς αλλάζει μορφή.
Όλοι έχουμε κάτι. Εσύ τι θα κάνεις με το δικό σου;
Το θέμα δεν είναι να μην έχεις κόμπλεξ. Ούτε να ντρέπεσαι για αυτά. Το θέμα είναι να μπορείς να τα κοιτάξεις κατάματα και να πεις: «ΟΚ, σε βλέπω. Δεν θα αφήσω να με κρατήσεις πίσω.»
Όσο πιο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου, τόσο λιγότερη δύναμη έχει το “κόμπλεξ” πάνω σου. Και να θυμάσαι: ακόμα και οι πιο λαμπεροί εκεί έξω έχουν τις δικές τους μικρές (ή μεγάλες) ανασφάλειες. Αυτό που τους ξεχωρίζει, είναι το πώς τις διαχειρίζονται.
