Πέντε ζώα που είδαμε να εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας
Μπορεί να είμαστε το πιο έξυπνο είδος στον πλανήτη, αλλά η αλήθεια είναι πως έχουμε κάνει σοβαρές ζημιές στον κόσμο γύρω μας. Από το λιώσιμο των πάγων μέχρι την καταστροφή των δασών και των ωκεανών, οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν οδηγήσει σε μια τεράστια απώλεια άγριας ζωής. Κάποια από τα πιο εντυπωσιακά και σπάνια πλάσματα που περπάτησαν ποτέ στη Γη, έχουν πλέον χαθεί για πάντα – και, δυστυχώς, εμείς είχαμε το “προνόμιο” να τα δούμε να εξαφανίζονται.
Πάμε να δούμε πέντε από αυτά τα ζώα που δεν υπάρχουν πια – και που εμείς, οι άνθρωποι, είχαμε σημαντικό ρόλο στο να φτάσουν σε αυτό το σημείο.
Το μαλλιαρό μαμούθ – ο γίγαντας που δεν άντεξε τη ζέστη
Πριν από περίπου 3.700 χρόνια, το τελευταίο μαλλιαρό μαμούθ έσβησε από τον πλανήτη. Ήταν από τα πιο εντυπωσιακά ζώα της Εποχής των Παγετώνων, με το παχύ τρίχωμα και το δυνατό σώμα του που μπορούσε να αντέξει τις πιο ακραίες θερμοκρασίες. Όμως, όταν το κλίμα άλλαξε και η θερμοκρασία ανέβηκε, τα πράγματα έγιναν δύσκολα.
Η υπερθέρμανση και η καταστροφή του φυσικού τους περιβάλλοντος έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξαφάνισή τους. Μόνο μια μικρή ομάδα κατάφερε να επιβιώσει σε ένα απομονωμένο νησί της Ρωσίας, το Wrangel Island. Εκεί άντεξαν για λίγο ακόμα – μέχρι που κι αυτοί εξαφανίστηκαν.
Το Ντόντο – το πουλί που όλοι κορόιδευαν, μέχρι που εξαφανίστηκε
Το Ντόντο είναι ίσως το πιο διάσημο παράδειγμα εξαφάνισης – και όχι άδικα. Μη ιπτάμενο, λίγο αφελές και πολύ περίεργο για το καλό του, αυτό το πουλί της Μαυρικίου έγινε εύκολη λεία για κυνηγούς και εισαγόμενα ζώα όπως τα σκυλιά και οι γάτες.
Η τελευταία επιβεβαιωμένη θέαση ήταν το 1662, και επισήμως θεωρείται ότι εξαφανίστηκε το 1690. Η καταστροφή των δασών όπου ζούσε και το γεγονός ότι δεν είχε κανένα φόβο απέναντι στους ανθρώπους, έκαναν το Ντόντο κυριολεκτικά «εύκολη υπόθεση». Τόσο εύκολη, που σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα ζωντανό δείγμα του.
Ο Τίγρης της Τασμανίας – ο κυνηγημένος «σκύλος»
Παρά το όνομά του, ο Τίγρης της Τασμανίας δεν είχε καμία σχέση με τις γάτες. Ήταν στην πραγματικότητα ένα σαρκοφάγο μαρσιποφόρο που έμοιαζε περισσότερο με σκύλο – αλλά με ρίγες στην πλάτη.
Οι Ευρωπαίοι άποικοι τον είδαν σαν απειλή για τα κοπάδια τους και πολύ γρήγορα του έβαλαν κυριολεκτικά… τιμή στο κεφάλι. Το κυνήγι έγινε ανελέητο. Σε συνδυασμό με την καταστροφή του φυσικού του περιβάλλοντος και τις ασθένειες που έφεραν άλλα ζώα, ο πληθυσμός του εξαφανίστηκε. Το τελευταίο γνωστό άτομο πέθανε σε ζωολογικό κήπο το 1936. Από τότε, πολλοί υποστηρίζουν πως έχουν δει κάποιο, αλλά καμία απόδειξη δεν έχει επιβεβαιώσει την ύπαρξή του.
Η Θαλάσσια αγελάδα του Steller – ο γίγαντας των παγωμένων νερών
Αν έχετε δει ποτέ μανάτι, φανταστείτε το… σε έκδοση γίγαντα. Η θαλάσσια αγελάδα του Steller μπορούσε να φτάσει τα 9 μέτρα μήκος και να ζυγίζει μέχρι 10 τόνους. Ήταν αργή, ήρεμη και καθόλου φοβισμένη από τους ανθρώπους – λάθος τεράστιο.
Ανακαλύφθηκε μόλις το 1741 στις παγωμένες ακτές της Αλάσκας και σε λιγότερο από 30 χρόνια είχε εξαφανιστεί. Οι άνθρωποι τη θεωρούσαν τέλεια πηγή τροφής – και δεν άφησαν ούτε μία. Δεν ζούσε πουθενά αλλού στον κόσμο, και έτσι χάθηκε για πάντα.
Ο Σμιλόδοντας – ο τίγρης με τα δόντια-μαχαίρια
Ποιος δεν έχει δει εικόνες του σμιλόδοντα – του αρχαίου τίγρη με τα γιγαντιαία κοφτερά δόντια που προεξείχαν σαν μαχαίρια; Έζησε για εκατομμύρια χρόνια στη Βόρεια Αμερική και ήταν από τα κορυφαία αρπακτικά της εποχής του.
Πριν από περίπου 12.000 χρόνια, εξαφανίστηκε. Όταν τελείωσε η Εποχή των Παγετώνων, τα μεγάλα θηράματα που κυνηγούσε εξαφανίστηκαν κι αυτά. Ο σμιλόδοντας δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο νέο κλίμα και στις νέες συνθήκες – και το αποτέλεσμα ήταν η εξαφάνισή του.
Ένα τελευταίο βλέμμα
Το πιο τρομακτικό δεν είναι μόνο το ότι αυτά τα ζώα χάθηκαν. Είναι το γεγονός ότι για πολλά απ’ αυτά, οι άνθρωποι έπαιξαν άμεσο ρόλο στην εξαφάνισή τους. Και δυστυχώς, αν δεν αλλάξει η στάση μας απέναντι στη φύση, ο κατάλογος των εξαφανισμένων ειδών θα συνεχίσει να μεγαλώνει.